”Vroeger zei mijn moeder altijd: ‘Het leven is een feestje schat, wel zelf de slingers ophangen.’ En dat is zo.
Marjolijn en ik hebben elkaar ontmoet bij de gemeente Amsterdam. Ik vond haar nogal hoekig maar wel erg goed in haar werk. Ze was doordacht en strategisch maar altijd gericht op de mensen om wie het ging. Wars van spelletjes en blabla. Dat vond ik belangrijk en -gek genoeg in die omgeving – verfrissend.
Ik zat overal altijd bovenop, was een strijder zonder stopknop. Samen met wat existentiele vraagstukken resulteerde dit niets ontziende tempo in een burn-out. Na mijn herstel diende ik mijn ontslag in en namen Marjolijn en ik gezamenlijk afscheid. Zij begon voor zichzelf en ik gooide het over een andere boeg, te beginnen in een ashram in India. Geen afleiding, geen telefoon, zelfs geen koffie voor een paar maanden. Het was heerlijk.
Na onze lange reis zaten Thijs en ik op een avond bij Marjolijn tijdens een met drank overgoten BBQ. Ik had geen idee wat ik wilde gaan doen na een half jaar alleen maar yoga. Ik was dan ook eigenlijk verbaasd toen mijn vriend ineens voorstelde om samen een bureau te beginnen. Want ja, ook die avond liepen de discussies hoog op. Oftewel; we waren aan elkaar gewaagd.
Marjolijn liet het idee niet los en zo geschiedde. Een zomer later begonnen we Harbers en Van Goethem. Ik was inmiddels hoogzwanger en Marjolijn zat op haar vierde klus in een half jaar. In de tussentijd brainstormden we een aantal keer per week.
Te beginnen bij onszelf: Wie zijn we, waarmee willen we ons onderscheiden en hoe gaan we daarmee ook geld verdienen. We besloten een bureau te beginnen dat voorzag in de trainingen waar we zelf altijd behoefte aan hadden gehad.
Eigenlijk duurde het nog tot aan februari van dit jaar voordat we echt van start gingen. Ik had mezelf een uitgebreid verlof gegeven en was helemaal in de wolken met Elias. Marjolijn interimde van Rotterdam via Den-Haag naar Amsterdam. Mondjesmaat deden we aan acquisitie maar we bleven vooral continu in gesprek.
Het begon wat te worden. Door alle tijd die ik had voor reflectie en door het naar binnen keren rondom mijn verlof begon de creativiteit te stromen en raakten we in de flow. En alhoewel corona roet in het eten gooide en alle trainingen werden afgezegd afgelopen lente wisten we dat we op het goede spoor zaten. Inderdaad, een crisis is ook een kans.
Het was niet makkelijk. We zijn het best vaak oneens en schromen niet om dat te zeggen. Bovendien zijn we erg kritisch op onszelf en op elkaar. Maar man, wat is het ook fijn. De autonomie, de creativiteit, het engagement. Van binnen naar buiten kunnen, willen en durven leven. We hebben al zoveel geleerd over onszelf en over anderen.
En kijk ons nu zitten een zomer later. We kunnen met trots zeggen dat met alle nieuwe klanten en opdrachten aankomend jaar Harbers en Van Goethem echt een succes aan het worden is.
Daarop proosten wij vandaag.”